Imię: Janina Alicja Nazwisko: Winawer-Szczuka

  • NIE
  • Kobieta
  • Janina Alicja
  • Winawer-Szczuka
  • Winawer
  • Wanda Zofia Pawlak
  • 1937-10-30
  • Warszawa
  • Tak
  • Z Warszawy
  • Stare Miasto
  • Kapucyńska
  • Nowolipki 14; Saska Kępa; Milanówek ul. Grabowa;
  • Żyd
  • piwnica, w mieszkaniu

  • Córka adwokata Władysława Marcina Winawera i Marii Magdaleny z domu Lewkowicz. Rodzice byli ochrzczeni, ojciec w wieku 17 lat, matka przed ślubem w kościele ewangelickim. Miała starszą siostrę. W getcie mieszkali na Nowolipkach z kuzynami ojca i babcią Izabelą Lewkowicz. Po pierwszej akcji wysiedleńczej w getcie, ojciec postanowił ratować rodzinę. Pierwsza z getta wyszła Janina. Wyszła z placówką Polaków pracujących w getcie. Czekał na nią Stanisław Gajewski, przedwojenny aplikant ojca. Zawiózł ją do siebie na saską Kępę, a po kilku dniach trafiła do Milanówka do szwagierki brata Gajewskiego, Ewy Sipajło. Tam było jej bardzo dobrze, mówiła na Ewę ciociu, a czasem mamo. Występowała pod nazwiskiem Wanda Zofia Pawlak. Nie mogła wychodzić na ulicę, mogła tylko być tylko w ogrodzie. Wiosną 1944 r. przyszli do willi folksdojcze szukający miejsca na ukrycie się w razie przegrania wojny. Wtedy Janina została przeniesiona do kryjówki rodziców i siostry u państwa Sokołowskich też w Milanówku. Tam była skrytka pod podłogą w parterowym mieszkaniu, dobrze wyposażona, w której ukrywali się. Czasem wychodzili do zasłoniętego ogrodu. Janina tęskniła do Ewy i tamtego życia. Tam zastało ich wyzwolenie. Ojciec pojechał do Warszawy i przywiózł deputaty żywnościowe na pierwszy samodzielny obiad. Po wojnie skończyła szkołę i studia medyczne.

  • powstanie w getcie, powstanie warszawskie, w getcie, wysiedlenie
  • działania Polaków, mieszkaniowe
  • dzieci, inna pomoc, obcy człowiek, pomoc długotrwała, pomoc lokalowa, znajomi