Glazerowie, przed wyjściem z getta, zaproponow...

Glazerowie, przed wyjściem z getta, zaproponowali Janowi Karolowi Koźmińskiemu wynajęcie większego domu poza Warszawą, w wynajmie którego chcieli partycypować. W kwietniu 1943 r. Koźmińscy (Jan Karol, żonaTeresa, i synowie Jerzy, Witold i Janusz) wynajęli dom w Wawrze, przeprowadzili się z trojgiem żydowskich lokatorów (Fanią i Samuelem Cytrynami oraz Rachmanem Konem). Później wyszła z getta sześcioosobowa rodzina Glaserów (Mina i Samuel Glaserowie,Wolf Herling z córką Haliną, Jerzy i Icek Kryszekowie). Wszyscy trafili do Wawra. Po jakimś czasie dołączył jeszcze ojciec Glaserów. W sumie w domu Koźmińskich ukrywało się już dziesięć osób. Atmosfera wśród podopiecznych była napięta. Glaserowie nie przynieśli z getta części do zegarków, o które prosił zegarmistrz Cytryn. Sytuacja materialna pierwszej trójki podoopiecznych, której skończyła się możliwość zarobku, znacznie się pogorszyła. Samuel Glaser był dobrze sytuowany i podjął się utrzymania wszystkich. Ale nadal trwały spory o niesprawiedliwe dzielenie jedzenia. Zaopatrzeniowcami byli Teresa, żona Jana i Jerzy, dziewiętnastoletni syn Jana. W 1944 r. pod furtką domu zjawiła sie rodzina Zajfmanów, przyprowadzona przez panią Kalisz, która nie chciała ich dłużej trzymać u siebie, bo nie mieli pieniędzy. Jan nie miał wyjścia, przyjął następne trzy osoby. Zajfman, domagał się więcej jedzenia, krzycząc głośno w jidysz. Atmosfera w domu stawała się coraz gorsza. Rachmen Kohn, nie miał pieniędzy na utrzymanie syna, który ukrywał się w innym miejscu. Jan Koźmiński przyjął i jego syna. Na stałe było już czternastu podopiecznych i pięcioro gospodarzy. Potem pan Iżycki poprosił o przechowanie, przez kilka dni, z których zrobiły się trzy tygodnie, jeszcze ośmiu Żydów, którym *spaliło się* mieszkanie. Tak mieszkali do wybuchu powstania warszawskiego. W pierwszych dniach Niemcy zaczęli wysiedlać ludność Wawra. Z domu wyszedł Karol Jan Koźmiński, z teściem Szymonem, udajć, że tylko oni tam mieszkali. Pozostali, wszyscy Żydzi i Teresa z dziećmi, ukryli się w piwnicznej kryjówce i doczekali wyzwolenia. Przeżyli wszyscy *stali* lokatorzy.