Imię: Dawid Nazwisko: Zilberberg

Pochodził z pobożnej rodziny, prowadzącej kuchnię koszerną. Był wysokim blondynem z niebieskimi oczami o migdałowym kształcie. Miał siostrę Itę, która była ferblanką. Z zawodu buchalter. Ożenił się z Klarą, miał trzy córki, Minę, Hanię i Cesię. Przed wojną wyjechał do Palestyny i wrócił tuż przed wojną. Należał do organizacji syjonistycznej. W 1940 r. przyszli do domu Niemcy, aby go aresztować, ale, na szczęście nie było go w domu. Dla bezpieczeństwa przeprowadził się z rodziną do swojej matki, na Grzybowską. Jego najstarsza córka, Mina, widząc z okna wachę, przez którą przechodziły dzieci na aryjską stronę i wracały z żywnością. Postanowiła też tak zdobywać żywność dla rodziny. Żona uzgodniła to ze swoją przyjaciółką po aryjskiej stronie, Stefanią Polak. Stefania odebrała Minę po drugiej stronie. Od tej pory Mina kilkadziesiąt razy przechodziła przez wachę co tydzień, szła do Polaków, tam ją karmili, dawali plecak pełen jedzenia i wracała do getta. Kiedy rozeszły się wieści o Treblince, żona postanowiła wyjść z getta z dziećmi do Brzezin, do swojej siostry. On został. Brał udział w powstaniu w getcie. Po powstaniu wyszedł, dotarł do Stefanii i Andrzeja Polaków. Wyjechał z nimi do Podkowy Leśnej. Walczył w powstaniu warszawskim ps. Adam. Zginął na Żoliborzu.