Imię: Celina Nazwisko: Matusiak

  • TAK
  • Kobieta
  • Celina
  • Matusiak
  • Wajnsztajn
  • Wiśniewska
  • 1936-00-00
  • Tak
  • Z Warszawy
  • Stare Miasto, Śródmieście
  • Zamenhofa; Bonifraterska 11/13; Łazy; Łódź; Częstochowa; Wrocław
  • Żyd
  • dobry
  • inna, na powierzchni, strych
  • inne zagrożenie

  • Córka Natana i Teofili z domu Ubfal. Jej dziadek, Józef Ubfal, miał fabrykę wyrobów z galalitu i kości słoniowej przy Bonifraterskiej; rodzina była zamożna. Na początku okupacji rodzice Celiny wyruszyli na wschód; Rosjanie zatrzymali ojca, zaginął bez wieści. Matka wróciła, była w getcie z Celiną, ojcem i jego żoną; wujowie Celiny żyli po aryjskiej stronie; pracowali nadal w fabryce Józefa, dzięki czemu przychodzili do getta i zaopatrywali rodzinę w żywność. W 1942 ciotka wyprowadziła Celinę na aryjską stronę. Dziewczynka mieszkała u Julii Florczyk, która dostawała za to opłatę; Celina musiała jednak pomagać w gospodarstwie; mieszkał tam także Volksdeutsch, Emerych i rosyjska Żydówka, Celina. Teofila i jej ojciec uciekli z getta w 1943; ukrywali się po aryjskiej stronie. Po upadku powstania sierpniowego Celina znalazła się w Łazach, tam odnalazł ją dziadek. Po wojnie mieszkała w Łodzi; była też w żydowskich Domach Dziecka w Częstochowie i Wrocławiu; studiowała we Wrocławiu i w Łodzi. Wielu jej krewnych przetrwało wojnę.

  • po powstaniu w getcie, powstanie w getcie, powstanie warszawskie, w getcie
  • gospodarcze, życie prywatne / życie codzienne
  • atmosfera, autor, dzieci, kryjówka, mieszkaniowe, opieka, Polacy, pomoc, próby ratunku, przedsiębiorcy, rzemieślnicy, strona aryjska, terror, wokół autora, wyjście z getta, wysiedlenie, życie codzienne, życie prywatne, Żydzi
  • Str. 149 – 150