Imię: Julia Nazwisko: Florczyk

Kuzynka państwa Kralczyńskich. Pod koniec 1942 lub na początku 1943 trafiła do niej 6-letnia Celina Matusiak, Julia dostawała pieniądze za jej utrzymanie. Kazała jej jednak wykonywać liczne obowiązki domowe, często ponad jej siły; dziewczynka sprzątała, robiła zakupy, przynosiła z piwnicy kubły z węglem. Często nie dojadała; kiedy zjadła śliwkę, pestkę zawinęła w papierek i wyniosła z domu do śmietnika, żeby nie było śladu jej samowoli. Wiosną 1943 z getta uciekła jej matka, Teofila Wajnsztajn, po pewnym czasie ona także trafiła na pewien czas do Julii. Celina musiała jednak zwracać się do matki per pani i udawać, że się nie znają. Mąż Julii był w Auschwitz, wynajmowała pokój Volksdeutschowi, panu Emerychowi, który był miłym i spokojnym człowiekiem. Pracował, jako inspektor handlowy, dzięki czemu przynosił do domu deficytowe towary. Poza nim, u Julii mieszkała także rosyjska Żydówka, Celina. Kiedy wybuchło powstanie sierpniowe, Julia obawiała się konsekwencji, wynikających z wynajmowania pokoju Emerychowi, opuściła mieszkanie, zostawiając małą Celinę z rosyjską lokatorką.