Wśród znajomych Zofii Dębickiej jest pani Jadw...

Wśród znajomych Zofii Dębickiej jest pani Jadwiga, żona wziętego lekarza. Jest osoba zamożną, chodzącą zawsze w żałobie; kwef żałobny zasłania niezbyt aryjski wygląd, ponadto Jadwiga uważa, że wszyscy Żydzi powinni nosić żałobę. Jej mąż i syn nie wychodzą z domu, ona sama załatwia wszystko na mieście; pomaga także finansowo, jeśli jest taka potrzeba. Robi to jednak anonimowo. Kiedy wiosną 1943 rozchodzi się wiadomość, że Niemcy sprzedają aryjskie dokumenty i pozwolą Żydom opuścić Generalną Gubernię, pani Jadwiga zapala się do tego projektu. Jej mąż i syn są przeciwni, wyczuwają podstęp, ona jednak upiera się i decyduje za nich. Przychodzi pożegnać się z Dębicką, płacze rozpaczliwie i prosi, by Zofia potwierdziła słuszność tej decyzji. Zarówno ona, jak i jej mąż i syn giną bez wieści.