Imię: Feliks Nazwisko: Mrozowski (Meinemer)

Mąż Anny, siostry Witolda Góry, lekarz. Witold wyprowadza z getta Annę, daje jej dokumenty na nazwisko Mrozowska. Później wraca po szwagra z fałszywym nakazem aresztowania, który kupuje za sto złotych od znajomego policjanta. Idzie do fabryki na Żytniej, gdzie pracuje szwagier, pokazuje dyrektorowi nakaz. „Bałem się, że jak go [szwagra] przyprowadzą, to rzuci mi się na szyję. To jak on wszedł, to dałem mu dwa razy w mordę, zwymyślałem od ‘parszywych Żydów’ i krzyczałem ‘Ani słowa! Nic nie gadać’. On myślał, że jestem w Gestapo”. Na ulicy czeka na nich policjant, który sprzedał nakaz. W jego towarzystwie Witold i jego szwagier opuszczają getto. Poza granicami getta Witold żegna się z policjantem, nie chce, żeby ten widział, dokąd prowadzi szwagra. Szwagra umieszcza na Radnej, mieszka tam już kilku Żydów, w tym jego żona, siostra Witolda, Anna. Kiedy Mrozowscy uciekają na wieś w czasie powstania warszawskiego, Mrozowski zostaje omyłkowo wzięty za Witolda Górę; na skutek szeregu nieporozumień, Niemcy sądzą, że jest Witoldem, dowódcą Gwardii Ludowej. „On powiedział: ‘Zabijcie mnie, ja jestem Żyd’. Powiedzieli mu: ‘Ty jesteś więcej jak Żyd’. No i jego wysłali do Berlina jako Witolda i on siedział w więzieniu AH Moabit razem z zamachowcami na Hitlera. Jego oswobodziła dopiero Radziecka Armia”.

Franciszek Jóźwiak, ps. Witold, Wit, Tadek, Mieczysław Ćwilichowski (ur. 20.10.1895 w Hucie, zm. 23.10.1966 w Warszawie) – przedwojenny działacz komunistyczny, więzień Berezy, w czasie okupacji walczył w partyzantce radzieckiej, generał dywizji ludowego Wojska Polskiego, komendant główny Milicji Obywatelskiej, od marca 1946 członek Państwowej Komisji Bezpieczeństwa. Powojenny działacz i aparatczyk partyjny. W maju 1941 został członkiem WKP(b). Na początku 1942 powrócił do okupowanego kraju. Wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej i w maju tego roku został członkiem Komitetu Centralnego PPR, w sierpniu szefem Sztabu Głównego Gwardii Ludowej, a w listopadzie członkiem Sekretariatu KC PPR. Franciszek „Witold” Jóźwiak do warszawskiego getta przyniósł rewolwer, z którego 18 stycznia 1943 padł pierwszy strzał przeciw oddziałom niemieckim w trakcie akcji likwidacyjnej. 1.01.1944 mianowany został szefem Sztabu Głównego – zastępcą naczelnego dowódcy Armii Ludowej.