Imię: Ewa Nazwisko: Dumała

Ewa z domu Rozenberg, żona Polaka, Tytusa Dumały. Mieszkała z synkiem Krzysztofem w getcie na Nowolipki 73. Nie zgodziła się, żeby mąż poszedł z nią do getta. Właściciel domu, Stanisław Strójwąs z żoną Zofią odwiedzali ją w getcie i pomagali. Odwiedzał ją także Edward Wiśniewski, przyjaciel Strójwąsa. Strójwąs przyjął męża Ewy, Tytusa, jako pracownika do swojej fabryki przetworów spożywczych i dał mu przepustkę do getta. Dzięki temu Tytus mógł odwiedzać żonę i synka. Po roku pobytu w zamkniętym getcie, oddała syna mężowi. Sama wyszła z getta wkrótce. Dostała autentyczną metrykę od koleżanki Krystyny Mentzel i wyrobiła sobie kenkartę. Razem z mężem odebrali synka od Leona i Janiny Ponieckich, którzy przechowywali chłopca. Dzięki nim wyjechali w 1942 r. pod Skarżysko Kamienną i zamieszkali w osiedlu Bzinek Bór. Ewa zaczęła nauczać na tajnych kompletach. Tytus podejmował różne prace w okolicy. Spotkali tam życzliwych sąsiadów, głównie rodziny Resztelów i Cieślikowskich, którzy znając pochodzenie Ewy, otoczyli ich opieką. W listopadzie 1944 r. mąż został ujęty przez Niemców w łapance i wywieziony do obozu pracy w Krasocinie. Tam zachorował. Ewa, która dostała wiadomość o nim, pojechała go ratować.

Brak w relacji wiadomości o dalszych losach Tytusa Dumały.