Imię: Frajda Nazwisko: Skórnik

Żona Abrama Henocha, matka dwójki dzieci. W 1939 r. została wysiedlona z Kalisza. Zamieszkała z rodziną w Warszawie. Poszła do getta. W kwietniu 1942 r. zmarł na gruźlicę jej mąż. Syn z żoną wystarali się o zatrudnienie w szopie rymarzy. Ona z córką zajmowały się domem i jego dwojgiem dzieci. Przyjacielem rodziny, i dawnym sąsiadem w Kaliszu, był Majer Wajnsztejn, placówkarz, szmugler, przemycał broń do getta. Dzięki jego znajomości z "chłopcami z Miłej", rodzina znalazła miejsce w bunkrze. Któregoś dnia poczuli zupełny brak powietrza. Kiedy zdecydowali się na wyjście przez klapę, okazało się, że na te drogę jest już za późno, płomienie dostawały się do bunkra. Dwaj mężczyźni, Skórnik (brat Tomaszewskiej) i Majer Wansztejn wybili łomami otwór w murze, którym kolejno wychodzili. Dom był już całkiem spalony, co chwila resztki muru spadały grożąc śmiercią. Z tego powodu Niemcy uciekli i nie zabili wychodzących z bunkra. Przez wiele dni tułali się wśród gruzów, bez żywności i odzieży. Dzięki Wajnsztajnowi skontaktowali się chłopcami z organizacji bojowej, którzy przyjęli ich do swojego bunkra na Franciszkańskiej 22. 1 maja schron otoczyli Niemcy, kierownictwo schrony postanowiło się poddać. Została zaprowadzona, razem z rodziną do wagonów i wywieziona do obozu w Majdanku. Całą noc ludzie leżeli na placu obozu. Później wysłano do kąpieli kobiety, gdzie nastąpiła selekcja. W czasie selekcji trafiła do komory gazowej.