Imię: Dawid Nazwisko: Duldig

Syn Leopolda (dawniej Lipy) i Otylii (dawniej Etli) z domu Bloch. Ukończył szkołę średnią w Drohobyczu, i farmację w Pradze, nostryfikował dyplom na Uniwersytecie Wrocławskim. W 1934 założył Fabrykę Farmaceutyczną Synerga, na Grójeckiej 75/77, która została zniszczona przez Niemców po upadku powstania warszawskiego. W 1939 ożenił się z Emilią z domu Neuman. Matka Stefana umarła w 1930, ojciec zginął w 1939. Trzej bracia i dwie siostry zginęli z rodzinami w czasie okupacji. 6 września 1939 Stefan i Emilia uciekli z Warszawy do Wilna, przez pewien czas mieszkali w Kownie. Po wejściu Niemców trafili do obozu w Słobódce; uciekli na Lidę, mieszkali na aryjskich papierach. Zostali schwytani ponownie przez Niemców, uniknęli wysłania na roboty, uciekając do Białegostoku. W styczniu 1942 dotarli do warszawskiego getta. Do końca 1942, mieszkali w getcie u siostry Dawida/Stefana, Heleny Josefsberg. Pod koniec 1942 wyszli na aryjską stronę, zamieszkali w Aninie, potem na Żoliborzu u Franciszki Raczkowskiej-Kujawskiej. Tam zastał ich wybuch powstania warszawskiego. Niemcy wyrzucili z bloków wszystkich mieszkańców i przetrzymywali na Cytadeli przez kilka dni. Później trafili do obozu w Pruszkowie, a stamtąd do Skarżyska. W marcu 1945 wrócili do Warszawy. W 1946 i 1947 przyszli na świat ich dwaj synowie, Leon i Stefan.