Imię: Jerzy Nazwisko: Bieńkowski

Syn Leona i Marii z Ojdymów; jego ojciec jest stolarzem. Są niezamożni, mieszkają w czynszowej kamienicy na Puławskiej; sąsiedzi polscy i żydowscy zajmują jednoizbowe mieszkania, żyją zgodnie. Sąsiadami Bieńkowskich są państwo Opasowie, pan Opas prowadzi pobliski sklep spożywczy. W czasie okupacji pan Opas odwiedza Leona Bieńkowskiego, przekonuje go, że nadeszły ciężkie czasy dla Polaków, a dla Żydów zagłada. Bieńkowscy nie mogą się pogodzić z podziałem na Polaków i Żydów, noszeniem opasek, napiętnowanie Żydów. Jakiś czas później Opasowie idą do getta. Kilka miesięcy później przychodzi do nich 11-letni Henio Opas; Maria Bieńkowska, matka Jerzego, pomaga mu się umyć i karmi go. Heniek zostaje u nich trzy dni, wraca do getta z paczką żywności dla matki i siostry; w tym czasie jego ojciec już nie żyje. Pojawia się jeszcze kilka razy; Jerzy idzie z nim razem do getta, jest przerażony widokiem zagłodzonych ludzi. Co dwa tygodnie nosi żywność Heńkowi i Hali, ich matka w międzyczasie umiera. Gonią go w getcie policjanci, ratuje go lekarz żydowski – układa go pod brudną bielizną, ma u siebie chorych na tyfus, Niemcy nie robią dokładnej rewizji. Jerzy zostawia żywność u lekarza, wychodzi na aryjską stronę. Po wojnie kończy szkołę średnią, jest księgowym.