Po tragicznej bójce, w której donosiciel zamor...

  • NIE
  • Po tragicznej bójce, w której donosiciel zamordował jej ojca, Ola Leliwa-Kopystyńska, jej brat Stefan i ich matka wrócili do Warszawy. Opieką otoczył ich kuzyn ojca, ksiądz Kazimierz Wasiak. Oli i Irenie zaofiarował schronienie u siebie, na plebanii; Stefana umieścił u ciotki na Woli. 5-letnia Ola chodziła do przedszkola, sąsiadującego z plebanią. Furtka była w ogrodzeniu, dzielącym obie posesje, droga była krótka i bezpieczna, Ola chodziła do przedszkola sama. Zaprzyjaźniła się z siostrzeńcem księdza, Jurkiem Pacem. Przychodził do niego nauczyciel; Ola czasem na prośbę Jurka uprzedzała nauczyciela, że Jurek jest chory – lekcji nie było. Jurek w zamian zabierał ją do miejsca, gdzie za parę groszy można było popatrzeć na skaczącą małpkę w klatce; kupował też Oli pestki słonecznika. Pewnego dnia Ola obserwowała Niemców, ustawiających ludzi pod murem; nie domyślała się, że to egzekucja. Zanim padły strzały, Jurek zasłonił jej oczy.

  • 1942-00-00
  • 1943-00-00
  • Wiosna
  • Wiosna
  • powstanie w getcie, w getcie, wysiedlenie
  • działania Niemców, działania Polaków, mieszkaniowe, pomoc, życie prywatne/życie codzienne
  • atmosfera, dzieci, gospodarze, humor, inna pomoc, klasztor/kościół, pomoc długotrwała, pomoc indywidualna , pomoc lokalowa, pomoc rzeczowa, z papierami aryjskimi
  • Str. 137 – 138