Lilia Otelsberg i jej rodzina, dzięki synowi w...

  • TAK
  • Lilia Otelsberg i jej rodzina, dzięki synowi wuja Mejera Mermelsteina, dostali pracę w szopie Toebensa. Przenieśli się do części getta koło fabryki. Praca była bardzo ciężka. Szyli mundury dla żołnierzy; Lilia, która umiała szyć od dzieciństwa, szyła także sukienki.

  • 1942-00-00
  • 1942-00-00
  • w getcie, wysiedlenie
  • społeczne, życie prywatne / życie codzienne
  • autor, szopy, wokół autora
  • Wspomnienia Cywii Lubetkin, jednej z najwybitniejszych postaci żydowskiego ruchu oporu i powstania w getcie warszawskim, to zapis jej relacji z okresu okupacji. Po przyjeździe po wojnie do Palestyny, chcac by pamięć o wydarzeniach, w których brała udział, nie zaginęła, opowiadała na spotkaniach w kibucach o tym, jak zagłada przebiegała i co ludzie z jej środowiska czynili, by się jej - bez szans na zwycięstwo - przeciwstawić. Opis samego powstania w getcie jest główną i najbardziej wstrząsającą częścią wspomnień. Uznawane są powszechnie za jedno z najważniejszych źródeł do historii powstania. Ukazały się wcześniej w językach hebrajskim, żydowskim, angielskim i rosyjskim.

  • 87, 199
  • Powiązani ludzie:

    • Mermelstein Salek [?]

      Kuzyn Lili Otelsberg, syn wuja Mejera Mermelsteina. Pracował w szopie Toebbensa i załatwił w nim prace dla rodziny O...

    • Muller Lilia

      Lilia Muller, ur. jako Lilia Lea Otelsberg, córka Nachmana Fajwisza i Maszy z d. Tańskiej. Miała dwóch starszych bra...

    • Otelsberg Nachman Fajwisz

      Żonaty z Maszą z d. Tańską. Prowadził księgarnię na Piotrkowskiej w Łodzi. Rodzina nie była bardzo religijna, do syn...

    • Grinbaum Beniamin

      Syn Maszy Otelsberg z pierwszego małżeństwa. Na początku wojny był w wojsku, potem wraz z żoną dołączył do ojczyma i...

    • [żona Beniamina Grinbauma] Nieznane

      Żona Beniamina Grinbauma. Na początku wojny przenieśli się z Łodzi do Warszawy. Zginęła prawdopodobnie w czasie pows...

    Powiązane miejsca:

    • Leszno, Prosta

      Mieściły się tam największe szopy w warszawskim getcie. Ich właścicielem był Walter Caspar Toebbens.