Getto zostaje zamkniete. Odtąd nie wolno wchod...

  • TAK

  • Getto zostaje zamkniete. Odtąd nie wolno wchodzić ani wychodzić bez specjalnych przepustek. Większość z 500 tysięcy mieszkańców getta jest biedna. Wiele ludzi straciło swój dobytek. Na ulicach jest mnóstwo żebraków i zaniedbanych dzieci błagających o kawałek chleba. Ludzi umierają z głodu. Niektórzy mdleją na ulicy i już nie wstają. Panuje epidemia tyfusu. Na co trzecich drzwiach widnieje napis - "Tyfus, wstęp wzbroniony". Co miesiąc umiera około 5 tysięcy ludzi.
    Handel ze stroną aryjską kwitnie. Przemycane jest przede wszystkim jedzenie.

  • 1940-12-01
  • w getcie
  • gospodarcze, społeczne
  • chorzy, medycyna, medyczne, szmugiel, żebracy

  • Pamiętnik 302/231 w Archiwum ŻIH
    Początek okupacji niemieckiej w Warszawie, rozporządzenia antyżydowskie(mąż autorki był więziony za brak żydowskiej opaski). Życie w getcie warszawskim, praca w szopie Schulza. W styczniu 1943 r. autorka opuściła getto, ukrywała się w Konstancinie i Milanówku, była prześladowana przez
    szantażystów. Mąż i córka ukrywali się oddzielnie. W lipcu 1943
    cała rodzina zgłosiła się do Hotelu Polskiego w Warszawie, po czym zostali wywiezieni do obozu koncentracyjnego w Bergen-Belsen. Opis warunków życia w obozie, ewakuacja obozu w kwietniu 1945 r., wyzwolenie i wyjazd do Paryża.
    Autorka pochodziła z rodziny polskich Żydów mieszkających przez pewien czas w Niemczech. Przed wojną studiowała w Paryżu. Po wojnie wyjechałado Izraela.

  • 32-33