Getto sprawia początkowo pozytywne wrażenie. A...

  • TAK
  • Getto sprawia początkowo pozytywne wrażenie. Autorka chodzi do freblówki, do ogródka, nawet na przedstawienie pt. "Dobry Doktor Ojboli". Uczy się czytać i pisać pod okiem matki, ale bez widocznych rezultatów. W końcu pojawia się głód i choroby. Babcia Rózia opiekuje się wnuczką, pielęgnuje i opowiada różne wydarzenia i bajki, w czasie gdy ta choruje na gangrenę, jedynym lekarstwem są okłady z wrzątku.

  • 1940-11-00
  • listopad 1940
  • w getcie
  • życie prywatne / życie codzienne
  • chorzy, dzieci, nauka
  • Kilkadziesiąt życiorysów oraz wspomnień dzieci Holocaustu w Polsce ukazujących okupacyjną rzeczywistość. Historie najmłodszych świadków wydarzeń z terenów niemalże całego kraju. Pokazują ich codzienną ciężką walkę o przetrwanie, zmagania z terrorem okupanta, tragedie rodzinne, śmierć najbliższych osób. Niektóre z relacji dotyczą jeszcze okresu przed wojennego, inne zaś lat już powojennych.
    Życiorysy osób, które po wojnie zostały głównie w Polsce. Dwa z nich nadesłano z Izraela.

  • 73-74
  • Opracowano na podstawie tekstu autorstwa Marii Leszczyńskiej Ejzen; s. 73-76 (w:) Dzieci Holocaustu Mówią..., t. 1

  • Powiązani ludzie:

    • Leszczyńska Ejzen Maria

      Urodzona w Koninie, skąd pochodziła cała rodzina zarówno z matki jaki i ojca strony. W 1939 roku wyrusza z matką z r...

    • Ejzen Majer Juda

      Pochodził z rodziny inteligenckiej, sam adwokat. W 1939 roku jako legionista został powołany do wojska. Po kapitulac...

    Powiązane miejsca:

    • Nowolipki

      Zamieszkała tam cała rodzina. W dużym, wielopokojowym mieszkaniu tuż przy murze. Opracowano na podstawie tekstu auto...