Imię: Ida Nazwisko: Wolman

Mężatka. Po wybuchu wojny wyjechała z mężem z Łodzi na wschód do Lwowa. Po wkroczeniu Niemców do Lwowa, i aresztowaniu dwóch sióstr (Haliny i bezimiennej), zaopiekowała się pięcioletnią córką Haliny, Karoliną Matecką. Później (wiosną 1942 r.?) wyjechała z siostrzenicą (ale bez męża? w relacji Karoliny nie ma o tym wiadomości) do Warszawy. Nie była podobna do Żydówki. Mieszkały najpierw na Hołówki, później na Słowackiego u pani Fokczyńskiej, która wyłudziła od Idy różne cenne rzeczy. Przeniosła się z Karoliną na Nabielaka. Posłała siostrzenicę do szkoły, na wakacje. Po powstaniu warszawskim, po wysiedleniu trafiły do Brwinowa. Mieszkały tam kilka tygodni, Karolina chodziła do ochronki, żywiły się w kuchni RGO. Po 6 tygodniach wyjechały obie do Sołotwiny, do męża Idy. Stamtąd usiłowali się we trójkę przedostać przez front (brak danych w jakim kierunku). Nie udało im się. Po wyzwoleniu wrócili do Warszawy. Kiedy zmarł jej mąż, oddała Karolinę do domu dziecka w Otwocku. Było to w kwietniu 1947 r.

Karolina Matecka w swojej Relacji 301-2996 w AŻIH nie podaje imienia i nazwiska ciotki. Z innej Relacji (301-3349 w AŻIH) wiadomo, że była to Ida Wolman.