Imię: Eugenia Nazwisko: Wąsowska-Leszczyńska

Urodziła się w Kałuszynie, w rodzinie chłopskiej. Studiowała w Szkole Nauk Politycznych w Warszawie. W latach 1925-35 była kierownikiem technicznym w "Wydawnictwach Graficznych - Stanisław Lityński" w Warszawie. W latach 1935-39 pracowała w Zarządzie Głównym PCK. Była związana z ruchem robotniczym, brała udział w akcji pomocy więźniom politycznym. W 1942 r. w chwili powstania Rady Pomocy Żydom, zaangażowała się w tę działalność. Jej mieszkanie na Żurawiej 24 stało się główną siedzibą i sekretariatem RPŻ. Przebywało tam wielu działaczy polskiego i żydowskiego ruchu oporu m.in.: Ferdynand Arczyński (ps. Marek), Emilia Hyżowa (ps. Barbara), Ignacy Barski (ps. Józef), Witold Bieńkowski (ps. Kalski), Władysław Bartoszewski (ps. Ludwik), Julian Grobelny (ps. Trojan), Tadeusz Rek (ps. Różycki).
Wąsowska-Leszczyńska ściśle współpracowała z działaczami ŻOB i Bundu, przebywali u niej Adolf Berman (ps. Borowski), Icchak Cukierman (ps. Antek), Leon Feiner (ps. Mikołaj), Arie Wilner (ps. Jurek) i wielu innych.
Przechowywała broń dla członków ŻOB, tajne archiwum CK Bundu oraz pieniądze w walucie krajowej i zagranicznej, przeznaczone na pomoc m.in. na pomoc ukrywającym się Żydom.
Od stycznia 1943 r. do końca powstania warszawskiego ukrywał się u niej Ignacy Samsonowicz (Tadeusz Leszczyński), działacz Bundu.