Imię: Jadwiga Nazwisko: Świerczyńska

Nauczycielka, wychowuje adoptowanego synka, Tadzia. W maju 1943 zostaje u niej umieszczona Wiktoria Śliwowska, córka Józefa Lewina-Łaskiego (Wacława Zawadzkiego). Jadwiga Pollakowa-Dobrowolska regularnie zasila budżet domowy Świerczyńskiej skromną zapomogą ze strony Żegoty. Świerczyńska i jej przyjaciółka Marychna Mejerowa, siostra Zosi Korczak pozostają pod wpływem francuskiego mistyka, Paula Sédira (właśc. Yvon Le Loup, 1871 – 1926). Zgodnie z jego nauczaniem obie decydują się żyć w zgodzie z zasadami pierwotnego chrześcijaństwa, czynnie propagując miłość bliźniego. Uważają, że być chrześcijaninem, to znaczy czynić dobro; podporządkowują się tej idei. Obie współpracują z AK. 8 października 1944 Świerczyńska opuszcza Warszawę z Tadziem i Wiktorią, są w obozie w Ursusie, zostają skierowani na wieś. Mieszkają przez kilka miesięcy we wsi Jaksice; po wyzwoleniu przenoszą się do Sierszy koło Trzebini, gdzie Jadwiga dostaje posadę nauczycielki w miejscowym gimnazjum. Jedzie z Wiktorią do Krakowa, zostawia informacje w Komitecie Żydowskim. Po Wiktorię zgłasza się ojciec.

https://zapispamieci.pl/wiktoria-sliwowska/