Imię: Dawid (Tadeusz) Nazwisko: Sztejnebrg

Tadeusz Dawid Sztejnberg, ur. w 1889 roku w Warszawie, syn Szmula (Samuela) i Doby z domu Kronengold. Ojciec zmarł w 1893 roku, matka w 1928. Brał udział w I Wojnie Światowej. Z zawodu wydawca, żonaty z Ireną z domu Szczepankowską. Przed wojną mieszkał w Warszawie przy ul. 3 Maja 5 m. 72. Pod koniec 1938 roku przechrzcił się. W kwietniu 1940 roku wraz z bratem Marianem wyruszył do Szwajcarii do trzeciego brata, Szymona. 28 kwietnia 1940 dotarli na granicę austriacko-szwajcarską, przekroczyli ją w Feldkirch. Następnego dnia zostali cofnięci na granicę przez policję z powodu fałszywych wiz. Byli przekonani, że dokumenty są w porządku. 4 maja przesłuchiwany w Feldkirch, po niemieckiej stronie granicy, następnie uwięziony w więzieniu w Bregenz. Deportowany z bratem do Warszawy około sierpnia 1940 roku - w aktach znajdują się ich zeznania z września 1940 roku. 3 października 1940 osadzony na Rakowieckiej. 3 lutego 1941 został wydany nakaz zwolnienia z więzienia w związku z wydaniem nakazu karnego, skazującego na 4 miesiące więzienia za posługiwanie się fałszywymi dokumentami. Kara została uznana za odbytą.