Imię: Syn młynarza z Tarczyna Nazwisko:

Syn młynarza z Tarczyna. Ucieka z braćmi kanałami z getta, organizuje bandę w lasach grójeckich. Pewnej nocy napada na dom, w którym mieszkają Egermeierowie i ukrywani przez nich Żydzi. Michałowi Ptic-Borkowskiemu mężczyzna kojarzy się z Rinaldo Rinaldinim, jest rosły, śniady i ma wydatny, orli nos. Rinaldo okrada Egermeierów, wchodzi do pokoju Borkowskich. Towarzyszy mu Flora Borkowska. „Rinaldo” przeszukuje szafę, znajduje kasetkę z pieniędzmi. Flora zabrania mu kraść kasetkę, daje mu do zrozumienia, że sama jest Żydówką. „Rinaldo” dziwi się, wierzy jednak Florze. Zostawia kasetkę, oddaje także skradzione wcześniej pieniądze. „To znaczy, że Egermeierowie to przyzwoici Polacy, a myśmy byli przekonani, że to Volksdeutsche”. Kilka dni później „Rinaldo” i jego brat wracają w pokojowych celach, siedzą do późna w nocy i opowiadają swoje dzieje; okradają bogatych chłopów i Volksdeutschów, rozdają skradzione dobra biednym. Namawiają Ptic-Borkowskich, by z nimi przekradli się do partyzantów radzieckich, z którymi mieli nawiązać kontakt. Tydzień później okazuje się jednak, że spotkanie z partyzantami było prowokacją, Rinaldo i jego brat o mało nie zginęli. Po strzelaninie ranny Rinaldo dociera z bratem do domu Egermeierów. Zostaje opatrzony przez lekarza, nad ranem odchodzi do kryjówki u znajomego chłopa. Michał Ptic-Borkowski spotyka „Rinalda” po wyzwoleniu, odnajduje go w tarczyńskim młynie. „Rinaldo” wspomina o ożenku i planach wyjazdu do Palestyny.