Imię: nieznane Nazwisko: Rudnicki

Mechanik. Członek PPR(?). We wrześniu 1942 r. dostał nakaz pracy. Z placówką jeździł do Ursusa. Tak było do 17 kwietnia 1943 r. W międzyczasie, razem z kolegą z placówki, Dawidem Moncarzem, pomagał budować bunkier na Miłej 42. Kiedy wracał z pracy 17.04, już widział Niemców obstawiających getto. W poniedziałek, 19 kwietnia stawił się do pracy w umówionym miejscu. Widział wjeżdżających do getta Niemców. Nie zdążył dojść do swojego bunkra na Miłej 56, doszedł tylko do bunkra na Miłej 42. Razem z nim był Dawid Moncarz. Pierwszego lub drugiego dnia powstania dom został podpalony. Po kilku dniach dostał rozkaz od grupy, żeby zrobić otwór w murze na rogu Gęsiej i Lubeckiego. Organizacja wyznaczyła go do pilnowania dziury, tak aby ludzie mogli tamtędy wychodzić na stronę aryjską. Po trzech dniach zaczął się ostrzał z drugiej strony muru. Schronił się w bunkrze na Miłej 34 lub 36. 27 kwietnia dom został okrążony przez Niemców. Zostali wszyscy ustawieni w szereg, musieli odliczać, a co drugiego Niemcy zabijali na miejscu. Tak zginęło wiele osób. Po rewizji, Niemcy wyprowadzili ludzi do bramy getta, zaprowadzili do wagonów. Dalsze jego losy nie są znane.