Imię: Ludmiła Nazwisko: Radwańska

Z wykształcenia muzyk (Instytut Muzyczny). Poetka. Przed wojna udzielała lekcji muzyki, fortepianu. Miała kilu synów i córkę. W 1939 r. spaliło się mieszkanie na Ordynackiej. Rodzina przeniosła się na Nowolipki. Po utworzeniu getta, zamieszkali na Miodowej. Mąż zmarł w 1940 r., została sama z dziećmi (Jan Ziemowit, Andrzej, Bogusław, Tadeusz, Piotr, Barbara i chyba jeszcze jeden syn). W czasie okupacji nadal dawała lekcje muzyki. W czasie okupacji (data nieznana) przyszedł do niej mały żydowski chłopiec z getta. Adres dostał od żydowskiej rodziny (Chajnowicz), która mieszkała w tym mieszkaniu przez 40 lat. W getcie był tylko z matką, chorą na tyfus. Radwańska przyjęła chłopca, pozwoliła się mu się umyć, dała mu czyste ubrania po swoich synach, ciepłą czapkę i przygotowała mu paczkę: 2 paczki herbatników, cytrynę, szklankę cukru, 10 dkg masła, 25 dkg kaszy manny, małą butelkę soku malinowego, świeczkę, zapałki, mydło, ołówek, notes i buteleczkę wody utlenionej. Przychodził do Radwańskiej jeszcze 5 razy. Po powstaniu warszawskim trafiła razem z synami do obozu w Pruszkowie. Najstarszy syn, 19-letni Tadeusz (?), został wysłany do obozu w Mauthausen-Gusen, gdzie zmarł. Andrzej i Tadeusz trafili do Oświęcimia. Barbara po powstaniu wyjechała do Krakowa.

Część danych osobowych pochodzi z Archiwum Historii Mówionej - Jan Ziemowit Radwański. Link: https://www.1944.pl/archiwum-historii-mowionej/jan-ziemowit-radwanski,2707.html