Imię: Dzidzia Nazwisko: Piotrowska

Córka Eleonory Sekreckiej, znanej warszawskiej architektki. W czasie okupacji jej matka ukrywa się u Marii Jiruskiej, która umieszcza Dzidzię w sierocińcu, prowadzonym przez siostry zakonne. Po powstaniu sierociniec zostaje ewakuowany w okolice Wólki Prackiej, gdzie mieszkają Egermeierowie, opiekujący się od 1942 Anusią Gliklich. Leonia Egermeier przygarnia Dzidzię, która wymaga szczególnej troski, jako „bardzo słaba i chorowita”. „Pani Leonia zainteresowała się tym dzieckiem o pięknych, ciemnych oczach i blond włosach i zaproponowała, że zaopiekuje się nią szczególnie w swoim domu, a będzie się prawdopodobnie czuła dobrze w towarzystwie swojej rówieśnicy Anusi, przybranej wnuczki pani Leonii”. Za zgodą siostry, 7-letnia Dzidzia Piotrowska przeprowadza się do Egermeierów. Twierdzi, że jej ojciec oficer zginął na wojnie, a matka zaginęła w powstaniu. Ptic-Borkowscy rozpoznają w dziewczynce Żydówkę. Po pewnym czasie zaczynają jej odrastać ciemne włosy. Dzidzia i Anusia zaprzyjaźniają się, co wieczór „klepią paciorki”. Jakiś czas potem przed dom zajeżdża matka Dzidzi, Leonora, „młoda, przystojna kobieta”, „w wojskowym mundurze”. Eleonora Sekrecka (Hopfenstrand) jest architektką, przyjeżdża z Lublina z ekipą innych architektów, w celu oceny zniszczeń wojennych w Warszawie.