Imię: Józef Nazwisko: Perelman

Pochodził z wielodzietnej rodziny. Miał 3 siostry i 4 braci. Ukończył szkołę zawodową, był technikiem mechanikiem. W 1941 r. mieszkał w Wilnie, dostał się do getta. Pracował w warsztacie samochodowym. Został aresztowany i osadzony w więzieniu Łukiszki. Po uwolnieniu odesłano go do getta. Postanowił uciekać. Jesienią 1941 r. razem z kolegami wyważyli furtkę przy bloku lekarskim, wychodzącą na ruchliwą ulicę Zawalną. Uciekło wtedy 200-300 osób. Józef szedł z kolegą z Warszawy, Wasserspungiem, po 40 km dziennie. Doszli do Parczewa, do domu Józefa. Tam Józef przy pomocy kolegi wykopali dwa porządne, dobrze zamaskowane schrony dla rodziny. Jeden pod drwalnią z wyjściem na łące, drugi pod podłogą pokoju. Kolega poszedł do Warszawy. Józef zaczął pracę drwala w lesie. Kiedy Niemcy zaczęli wywozić Żydów w 1942 r., została zastrzelona jedna z sióstr z dziećmi. Józef wyjechał z dwoma braćmi do Warszawy. Dwie siostry i najstarszy brat wyjechali wcześniej. Bracia umówili się w kaplicy domu noclegowego na Złotej 47. Dwaj bracia Józefa zostało złapanych po drodze i wysłanych na roboty. Józef zgłosił się sam na Skaryszewską i trafił do Berlina. Wyzwolony 24.04.1945 r. wrócił do Parczewa.