Imię: nieznane Nazwisko: nieznane, nazywany na Pawiaku "Kanarkiem"

Trafił z rodziną do warszawskiego getta. Po upadku powstania w getcie schował się w kanale. Tygodniami leżał między zwłokami, również swoich najbliższych. Brak danych jak trafił na Pawiak. Był pobożnym Żydem. Zawsze wyszukiwał jakiegoś kąta, żeby stanąć z modlitewnikiem. Jego oczy poruszały się w prawo i lewo jakby czegoś szukały. Zyskał przezwisko "Kanarek" nadane mu przez więźniów. Stał się obiektem szyderstw młodszych więźniów, tak jak w wojsku, ciamajda stawał się pośmiewiskiem grupy. Ponieważ był też drobnym złodziejem i okradał nawet kolegów z celi, stał się obiektem ciągłego prześladowania. Podczas Paschy w 1944 r., na Pawiaku odmawiał jedzenia chleba na zakwasie, przestał jeść zupę. Pościł przez 8 dni Paschy. Nie reagował na słowa kolegów, którzy mówili mu, że jedzenie chleba w tak ciężkich warunkach nie jest grzechem. Prosił o parę surowych ziemniaków, które chciał ugotować z odrobiną zaoszczędzonego tłuszczu. Nie chciał powiedzieć jaki to tłuszcz. Współwięzień, Julian Hirshaut przynosił mu codziennie ziemniaki z kuchni. "Kanarek" powiedział Julianowi, że tym czynem (utrzymywanie przy życiu więźnia) kupił sobie udział w tamtym świecie (Olam Haba). Potem "Kanarek" złożył Julianowi propozycję odkupienia tego udziału za 10 papierosów. "Kanarek" nie palił, ale miał skądś papierosy. Uważał, że zrobił niezły interes kupując udział w "tamtym świecie". Kiedy inni więźniowie się o tym dowiedzieli, usiłowali również sprzedawać "Kanarkowi" udział w przyszłym świecie. "Kanarek" był jednak ostrożny. Nim zrobił interes, wypytywał potencjalnego sprzedawcę o jego dobre uczynki. Nie dożył wyzwolenia. Został rozstrzelany wśród 42 mężczyzn straconych w przeddzień powstania warszawskiego.