Imię: Nieznane [tajniacy szantażyści] Nazwisko:

  • NIE
  • Mężczyzna
  • Nieznane [tajniacy szantażyści]
  • Z Warszawy
  • Śródmieście
  • Polak
  • na powierzchni
  • pieniądze
  • na ulicy, rozpoznanie, szantaż/szmalcowanie zakończone wykupieniem
  • Zatrzymują Tadeusza Neumana w zakładzie fryzjerskim na Grójeckiej, pod koniec września 1943. Wiedzą, kim jest. Początkowo są nieprzyjemni; Tadeusz rozpoznaje wśród nich szofera swego znajomego, niejakiego Śliwczyńskiego. Wie, że mężczyzna ten był także zaprzyjaźniony z dawnym szoferem Neumana, Janem Mockiem. Szofer Śliwczyńskiego prosi pozostałych, by nie robili krzywdy Neumanowi, który jest porządnym człowiekiem. Ustalają wysokość łapówki. Neuman prosi, by wysadzili go przy Wielkiej, nie chce, żeby poznali jego adres u Jurkowskich. Zostawia im swoją kenkartę i sześć i pół tysiąca, idzie na Zielną, sprawdzając, czy nikt go nie śledzi. Zabiera z domu 30 tysięcy, wraca do tajniaków. Odzyskuje kenkartę i sześć tysięcy, odwożą go do fryzjera, zgodnie z jego prośbą.

  • działania Polaków, szantaż, szmalcownictwo
  • atmosfera, koszty, szantażysta/szmalcownik, z papierami aryjskimi, znajomi
  • Str. 155 – 156