Imię: Nieznane Nazwisko: Kramarski

  • NIE
  • Mężczyzna
  • Nieznane
  • Kramarski
  • koło 1900
  • Tak
  • Z Warszawy
  • miejscowość podwarszawska
  • Tarczyn
  • Żyd
  • inna
  • nierchomości, pieniądze, towary
  • inne zagrożenie

  • Właściciel młyna w Tarczynie, kuzyn Arona Borensztejna. Aron odnajduje go w styczniu 1945, kiedy wraca w okolice Warszawy. Kramarski ma córkę Cesię, która zadaje się z rosyjskim oficerem; ten zadbał o interesy Kramarskich: wyrzucił volksdeutscha, który po wybuchu wojny przejął wielki młyn, należący do Kramarskiego i innego krewnego Arona. Młyn wrócił do rąk Kramarskiego. Początkowo nikt nie rozpoznaje wynędzniałego i brudnego Arona, w końcu jednak zostaje przyjęty z radością. Kramarski proponuje mu pracę w młynie. W czasie okupacji Kramarski ukrywał się z Cesią w bunkrze, sąsiedzi donosili mu jedzenie.

  • działania Polaków, mieszkaniowe, pomoc, praca, życie prywatne/życie codzienne
  • atmosfera, gospodarze, inna pomoc, konspiracja polska, kontakty z innymi Żydami, pomoc lokalowa, pomoc od Żydów, pomoc rzeczowa, znajomi

  • Kramarskim pomagał m.in. inżynier Ryszard Werner, znany sportowiec, w czasie okupacji mieszkający w Tarczynie, związany z konspiracją. Pomagał Kramarskim, m.in. oficjalnie był kierownikiem tarczyńskiego młyna Kramarskich.
    Jerzy Golański, „Z dziejów Tarczyna”, http://mbc.cyfrowemazowsze.pl/Content/78590/00085843_Golanski-Jerzy_Z-dziejow-Tarczyna-cd-_-.pdf

  • Str. 205 – 206