Imię: Anna Nazwisko: Kożyn

Od 1938 r. pracowała jako pomoc dentystyczna w gabinecie dra Jakuba Manfenbacha (Manfenbanda), na ul. Żabiej. Jesienią 1940 r. do mieszkania przyszli dwaj oficerowie niemieccy z urzędnikiem miasta i zażądali wydania złota i walut. Jakub odmówił. Przeprowadził się z żoną do getta. Anna Kożyn została w ich mieszkaniu. Odwiedzała ich w getcie, przynosiła żywność, załatwiała różne polecenia po stronie aryjskiej. W sierpniu 1942 r. żona Jakuba została zabrana do transportu. Wtedy Anna namówiła Jakuba na wyjście z getta. Zamieszkał u brata Anny na Pradze. Po pół roku Anna wywiozła go na wieś pod Legionowem. Kiedy wrócił do Warszawy, umieściła go na Chłodnej 66 u pani L. Mieszkał tam do powstania warszawskiego. Anna widziała go ostatni raz 05.08.1944 r. W mieszkaniu na Żabiej był punkt kolportażu prasy podziemnej, przetrzymywana była też broń. Po powstaniu warszawskim została wywieziona do obozu. Wróciła w połowie 1945 r.