Imię: Stanisław Nazwisko: Kornacki

Syn Andrzeja i Zofii. Pracownik Polskiego Komitetu Opieki (dział opieki nad dziećmi) podległemu RGO. W styczniu 1943 r. granatowy policjant przyprowadził mu pięcioletnia dziewczynkę znalezioną w kościele św. Jakuba na pl. Narutowicza. Próbował umieścić dziewczynkę u jakiegoś lekarza w Legionowie, bez rezultatu. Złożył więc podanie do prezydium PKO, z prośbą o możliwość zajęcia się osobiście dziewczynką. Dziewczynka zamieszkała u niego. Nazwał ją Barbarą Kornacką. W przeddzień powstania warszawskiego, 28 lipca 1944 r. umieścił dziecko w internacie na Morszyńskiej (pod Wilanowem), w którym przebywała do maja 1945 r. Później wróciła do Kornackiego. 13 listopada zjawił się brat dziewczynki, który z kartki zostawionej w kościele św. Jakuba, dowiedział się o jej adresie.