Imię: Antoni Nazwisko: Kielczyk

Zmobilizowany w 1939 r. jako rezerwista, po wybuchu wojny trafił na front. Po kapitulacji, w Zamościu złożył broń i wrócił do Warszawy. W 1940 r. zamieszkał w getcie. Kilka razy bronił się przed wywiezieniem do obozu pracy przymusowej. Jednak pewnego dnia, zimą, został znaleziony w mieszkaniu znajomych, pobity i wywieziony do obozu pracy w Milejowie koło Łęcznej. Warunki obozowe były ciężkie. Nieogrzewane baraki, praca bez śniadania, kilofy przymarzały do rąk. Ludzie umierali z wycieńczenia lub pobicia. Po pewnym czasie Antoni zaczął sprzątać i usługiwać Niemcowi, majstrowi w obozie. Ten traktował go przyzwoicie, a pewnego razu zabrał do knajpy poza obozem. Później kazał Antoniemu samemu wrócić do obozu. Było już ciemno i Antoni zdobył się na ucieczkę. Po kilku dniach tułaczki wrócił do Warszawy. Nie poszedł do getta. Zamieszkał na aryjskiej stronie u znajomej, Reginy Walczyńskiej.