Imię: Barbara Nazwisko: Góra

Urodzona jako Irena Hochberg w rodzinie spolonizowanej, mało religijnej ale nie odcinającej się od swoich korzeni. Przed wojną mieszkała z rodzicami na Żurawiej 18 i ukończyła jako jedyna Żydówka pierwszą klasę szkoły powszechnej przy Alei 3 Maja. Od 1940 roku mieszka z rodziną w gettcie, tam też od 1942 roku rozpoczyna prace przy frezarce w nielegalnym warsztacie swojego ojca. Kiedy unika aresztowania w trakcie akcji likwidacyjnej w 1942 roku zapada decyzja o próbie wydostania się z getta. Dzięki znajomym ojca przechodzi na "aryjską stronę", gdzie następnie uciekają także pozostali członkowie rodziny. Początkowo ukrywa się w kilku różnych miejscach na terenie Warszawy, a także Góry Kalwarii, w końcu dłuższy czas
przebywa w domu byłego polskiego policjanta na Grochowie. Następnie przez kilkananaście miesięcy na wsi Wojciechów pod Lublinem, gdzie musi ciężko pracować. W sierpniu 1944 roku już wraz z rodziną mieszka na ulicy Fundamentowej również na Grochowie. Tam przebywają do wyzwolenia. Krótko potem wyjeżdża do Ostrowca Mazowieckiego, później do Garwolina, gdzie zaczyna ponownie się uczyć. W 1946 roku powraca do Warszawy.

Opracowano na podstawie tekstu autorstwa Barbary Góry; s. 56-59 (w:) Dzieci Holocaustu Mówią..., t.1