Imię: nieznane Nazwisko: Girsztein

Syn Hersza. Mieszkał z rodzicami i bratem Moszkiem na Powiślu. W grudniu 1940 r. musieli przeprowadzić się do getta, na Ciepłą. W marcu 1941 r. został wywieziony na lubelszczyznę, a Moszek, złapany w ulicznej łapance, trafił do obozu w Puszczy Kampinoskiej. Udało mu się uciec z obozu. Zatrudnił się u chłopa w pobliżu Bychawy. Po jakimś czasie odnalazł go brat, który też uciekł ze swojego obozu. Rodzice zmarli w getcie z głodu. Brat zamieszkał razem z nim u chłopa. Wkrótce Niemcy wypędzili ze wsi całą żydowską ludność, około 30 osób, w tym obu braci. Obaj trafili do obozu w Bełżycach, gdzie zgromadzono Żydów z całej okolicy. Nad ranem zaczęła się strzelanina, wywożenie Żydów. Bracia korzystając z zamieszania uciekli w kierunku pól. Zobaczyli ich chłopi polscy i zaczęli wołać żandarmów. Na szczęści żandarmi byli zajęci szukaniem ukrytych Żydów. Bracia utorowali sobie drogę pięściami i udało im się uciec w pobliskie lasy. Kilka tygodni tułali się w lesie. Kupowali chleb u przejeżdżających chłopów. Złapali ich strażacy polscy w pobliżu wsi Zakrzówek, i uwięzili. Dołączyło do 15 Żydów, też wyciągniętych z lasów i wszyscy zostali zaprowadzeni do Kraśnika na żandarmerię. Stamtąd byli codziennie prowadzeni do pracy w Skręcie, odległym o 7 km. Po pewnym czasie, został rozdzielony z bratem. Brat został wysłany do innego obozu. Na szczęści wkrótce do niego dołączył. Miał talent, dostał się do warsztatu malarskiego i zaczął malować portrety. Polscy majstrowie nie mogli się nadziwić jego pracy. Zachorował na tyfus i trafił do szpitala. W ostatniej chwili wyciągnął go ze szpitala brat, inni chorzy zostali rozstrzelani. Przez dwa tygodnie opiekowali się nim majstrowie. Obaj bracia przetrwali w obozie prawie dwa lata. W maju 1944 r. wywieziono więźniów na lotnisko w Mielcu, później do Wieliczki. Po dwóch tygodniach pojechali do Flossenburga, a stamtąd do obozu w Leitzeritz. Jechali 7 dni z Wieliczki bez jedzenia, ludzie umierali po drodze. W końcu, w wrześniu 1944 r. trafili do Dachau. Później były obozy w Leonbergu, Kaufering, Landau, Muhldorf. 27 kwietnia 1945 r. udało się więźniom uciec, w drodze do kolejnego miejsca. Po 5 dniach chowania się w lasach przedostali się na teren zajęty przez wojska alianckie.