Imię: Stanisław Nazwisko: Dutkiewicz

Od 1938 r. pracował w Miejskich Zakładach Komunikacyjnych (zajezdnia na Woli), był mechanikiem naprawy trakcji. Członek PPS, w czasie okupacji związany z ruchem RPPS. Posiadał stałą przepustkę do getta. Kontaktował się ze znajomymi Żydami, przynosił im żywność, lekarstwa. W jego mieszkaniu zjawili się Feliks Rajszczak i Stefan Grajek, którzy zaproponowali Dutkiewiczowi wykorzystanie jego mieszkania jako punktu przerzutowego dla ludzi wyprowadzanych z getta. Dutkiewicz zamurował część jednego pokoju. Zwykle w kryjówce przebywało kilka osób, stale się zmieniali. Najczęściej korzystali z niej członkowie ruchu oporu. W 1943 r. Dutkiewicz był już poszukiwany. Niemcy przeprowadzili rewizję. W mieszkaniu była zona z małym dzieckiem i kilka osób w kryjówce. Nic nie znaleźli. Dutkiewicz zakupił u Węgrów kilka sztuk broni dla getta, i kiedy ją niósł zaczęła się obława. Nie stracił przytomności umysłu, wskoczył do przejeżdżającego tramwaju, odsunął motorniczego i zaczął sam prowadzić tramwaj. Po upadku powstania w getcie, przyjmował bojowników z getta, po ich wyjściu z kanałów i pomagał w ich transporcie do Lasów Wyszkowskich.