Imię: nieznane Nazwisko: Burkl

  • NIE
  • Mężczyzna
  • nieznane
  • Burkl
  • 1943-08
  • Warszawa
  • Nie
  • Warszawa
  • Niemiec

  • SS-Oberscharführer, oficer Gestapo, zastępca komendanta na Pawiaku. Jego imię budziło strach, lubił znęcać się nad więźniami, torturował swoje ofiary aż do czasu ich śmierci. Wysoki, szczupły, z głową skręconą lekko w prawo, zimnymi oczami, nosem wygiętym i zaciśniętymi w grymas ustami. Miał duże wilczury, Rolfa i Dianę, które sam tresował. Towarzyszyły mu podczas inspekcji na dziedzińcu. Szczuł je na ludzi, którzy mu się nie podobali. Nie różnicował więźniów na Żydów i Polaków. Pies Rolf powalał człowieka na ziemię i oba psy rozszarpywały jego ciało na strzępy. Później Burkl zabierał psy do łaźni na kąpiel. Pewnego dnia postanowił zabawić się piętnastoma żydowskimi więźniami schwytanymi po stronie aryjskiej i przywiezionymi na Pawiak. Skierował ich do łaźni, gdzie musieli rozebrani stanąć pod prysznicami. Kazał odkręcić kurki z wrzątkiem. Obsłudze łaźni zagroził pistoletem. Patrzył im na ręce, obserwował termometr. Poparzeni wrzątkiem, gotowani żywcem Żydzi bali się ruszyć. W sierpniu 1943 r., kiedy wszyscy wiedzieli, że Burkl został skazany na śmierć przez polskie podziemie, zaczął się kontrolować i zachowywać się bardziej uprzejmie. Został stracony w sierpniu (lub wrześniu) 1943 r.

  • powstanie w getcie, powstanie warszawskie
  • działania Niemców, praca, śmierć
  • antysemityzm, atmosfera, gestapo/żandarmeria, obojętność

  • Po wojnie został utworzony prywatny zbiór dokumentów dotyczących Pawiaka. Utworzył go Bronisław Anlen, żydowski dentysta z Warszawy, więzień od listopada 1943 r.