Imię: Emilia Nazwisko: Blicksilber

Niemka, ur. 11. IX. 1906 w Sandweier w rodzinie katolika i protestantki. Pokochała polskiego Żyda, Ignacego Blicksilbera, przebywającego od dzieciństwa na emigracji w Mannheim. Kiedy w rok po dojściu Hitlera do władzy urodził im się syn, powrócili do rodzinnego miasta ojca, Warszawy (1935), by wolni od prześladowań nazistowskich mogli zawrzeć związek małżeński. Wraz z mężem i synem Manfredem mieszkała na ul. Miłej 50, gdzie w roku 1940 zostali zamknięci w getcie. Po uwięzieniu Ignacego w więzieniu Gestapo na Pawiaku, wraz z siedmioletnim synem dokonała udanej ucieczki z getta (patrz: relacja s. Ludwiki Małkiewicz w książce Ewy Kurek Dzieci żydowskie w klasztorach, Lublin 2001). Uciekinierom udzieliła pomocy spotkana na ulicy Austriaczka, Marta Harf. Śmiertelnie chora Emilia zmarła w Szpitalu Dzieciątka Jezus 16. XII. 1941. Synowi groził powrót do getta. Po przejściowym pobycie w domu u Marty Harf na ul. Wilanowskiej przechowały go do końca wojny siostry elżbietanki w Otwocku (decyzją bohaterskiej siostry Ludwiki, Sprawiedliwej wśród Narodów). Emilia Blicksilber – heroiczna żona i matka, Niemka dzieląca los Żydów w getcie warszawskim - spoczywa na cmentarzu praskim w Warszawie.

Informacje prywatne od Rodziny + Ewa Kurek Dzieci żydowskie w klasztorach, Lublin 2001