Imię: Edwarda Nazwisko: Blajwajs

  • TAK
  • Kobieta
  • Edwarda
  • Blajwajs
  • Janina Zielińska
  • 1924-00-00
  • Warszawa
  • Tak
  • Z Warszawy
  • Śródmieście
  • Warszawa, ul. Ogrodowa 16
  • ul. Miodowa 7, wieś Sośniczany, Słowik, Sitkówka, Kielce, Łódź, Izrael
  • Żyd
  • zły
  • średnie
  • na powierzchni
  • towary
  • inne zagrożenie, na ulicy, rozpoznanie
  • Córka Abrahama i Frajdy z domu Haze. Kończy gimnazjum Perły Łubieńskiej w Warszawie. Dorasta w tradycyjnej rodzinie żydowskiej. Po śmierci ojca w 1927 rodzinę utrzymuje najstarszy brat Edwardy, Jakub – kupiec. Po wybuchu wojny Edwarda mieszka w getcie, w budynku przylegającym do gmachu sądów. Spotyka znajomego, Bolesława Lewkowicza, ukrywającego się po stronie aryjskiej pod nazwiskiem Zieliński. Bolesław zostaje narzeczonym Edwardy, opiekuje się jej rodziną, pomaga w aprowizacji, dostarcza lekarstwa. W czerwcu 1941 Edwarda i Bolesław biorą ślub w synagodze i Edwarda wydostaje się z getta. Wcześniej Bolesław długo przygotowuje ją do życia po aryjskiej stronie, ucząc ją poprawnie mówić po polsku, starając się także poprawić „charakteryzacją” jej semicki wygląd. Zatrzymują się u kuzynki Bolesława Jadwigi Karslbad (Karpińskiej) na Miodowej 7. Jedynym dokumentem Edwardy jest miesięczny bilet tramwajowy, wystawiony na nazwisko Janiny Zielińskiej. Edwarda przeżywa silne stany lękowe, boi się wychodzić sama na ulicę. Wyjeżdżają w okolice Sandomierza, do wsi Sośniczany, nieopodal miasteczka Koprzywnica, gdzie mieszka siostra Edwardy, Sabina, która już wcześniej uciekła z getta.

    Edwarda i Bolesław skupują żywność, wywożą ją do Warszawy, stamtąd zaś przywożą odzież. Zajmują się handlem. Miejscowy granatowy policjant, Śliwiński, molestuje Edwardę. Sąsiedzi nie mają świadomości, że Bolesław jest jej mężem. Rosną jednak ich podejrzenia, ze Zielińscy są Żydami. Latem 1942 Edwarda i Bolesław przenoszą się do miejscowości Słowik, następnie do Sitkówki. Dozorca ich domu jest w partyzantce, w ogrodzie jest zakopana broń. Żona dozorcy informuje, że w pobliskim młynie Niemcy szukają Żydów. Zielińscy przeprowadzają się do Kielc, gdzie do końca wojny mieszkają u Anny Chałupek. Ich sąsiadami są oficerowie Wehrmachtu.

    Po wojnie Edwarda przeprowadza się do Łodzi, pracuje jako urzędniczka, później także w Teatrze Powszechnym. W 1957 roku wyjeżdża z mężem i dwiema córkami do Izraela.

    Matka Edwardy, brat i siostra Sabina giną w trakcie akcji likwidacyjnej getta warszawskiego. Przeżyła wojnę jej siostra Jadwiga i bratowa Mila z synem.

  • poza gettem, w getcie
  • działania Niemców, społeczne, życie prywatne / życie codzienne
  • antysemityzm, atmosfera, autor, Niemcy, Polacy, pomoc, strona aryjska, terror, ulica, wokół autora, wyjście z getta, życie codzienne, życie prywatne, Żydzi
  • Str. 23 – 24