Imię: Majer Samuel Nazwisko: Bałaban

Historyk, orientalista i pedagog, rabin, wybitny badacz dziejów Żydów w Polsce. Pochodzi z rodziny kupieckiej. Studiuje prawo, historie i filozofię na Uniwersytecie Lwowskim; po studiach pracuje jako nauczyciel gimnazjalny. Po I wojnie przeprowadza się do Warszawy. Habilituje się na Uniwersytecie Warszawskim. Współtworzy Instytut Nauk Judaistycznych, którego jest profesorem od 1928. Wykłada na Wolnej Wszechnicy Polskiej, w żydowskim gimnazjum Ascola, a od 1936 pracuje jako profesor na Uniwersytecie Warszawskim. Zatrudniony jest także w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. W 1940 przesiedlony do getta, kieruje Wydziałem Archiwalnym Judenratu. Z polecenia władz niemieckich bierze udział w rekwirowaniu książek żydowskich. W 1941 zostaje głównym rabinem synagogi Nożyków. Umiera w getcie, pod koniec 1942 lub na samym początku 1943 roku; okoliczności jego śmierci nie są ustalone, według jednej z wersji popełnił samobójstwo.