Mieszkańcy kamienicy na Miłej 19 zaczęli budow...

Mieszkańcy kamienicy na Miłej 19 zaczęli budować schron na drugie z kolei podwórku. Była to piwnica pod czteropiętrową kamienicą, wąski korytarz z niezliczonymi piwnicami dawnych lokatorów. Na końcu korytarza stała stara popękana miska klozetowa, a pod nią mały otwór w podłodze, przez który człowiek z trudem mógł się przecisnąć. Mężczyźni, pod osłona nocy budowali półki, podpierali ściany, maskowali kable elektryczne. Kobiety, po kryjomu znosiły materiały budowlane, Koce, poduszki, niezbędną odzież. Robiły zapasy żywności. W pobliskiej piekarni wypiekany był chleb krojony na cienkie kromki i suszony. Robiły makaron i suszyły. Topiły tłuszcz koński. Zapasy umieszczały na górnych półkach, aby ochronić je przed myszami. W nocy z 18 na 19.04.43 r. mieszkańcy domu zeszli do bunkra. Dołączył do nich Mosze, piekarz, z żona i córeczką. W międzyczasie dołączali do nich ludzie z innych, podpalonych bunkrów. Robiło się coraz ludniej i ciaśniej. W nocy wychodzili na zewnątrz, oddychać, usiłowali gasić pożary. Pewnego dnia, kiedy Niemcy podpalili kamienicę musieli uciekać.