Given name: Feliks Family name: Karpman

Ojciec, Szaja Karpman był rzeźnikiem. Feliks miał dwóch braci, Josefa starszego o 2 lata i Mordkę starszego o 4 lata. Kiedy w 1940 r. utworzono getto w Górze Kalwarii, ich dom znalazł się w getcie. Ponieważ getto kalwaryjskie nie było tak szczelnie zamknięte jak warszawskie, bracia wychodzili z getta, kupowali np. krowę i wprowadzali do getta, sprzedawali mięso. W lutym 1941 r. wyjechali z rodzicami do getta w Otwocku. Bracia nadal, pojedynczo wychodzili po żywność. W lutym 1942 r. został zabrany z bratem Mordką do transportu do Treblinki. Po przyjeździe do Treblinki, kiedy ludzie z transportu zaczęli się rozbierać, ukryli się w stosach ubrań. W nocy znalazła ich grupa więźniów którzy pakowali ubrania do wywiezienia. Więźniowie zabrali ich do swojego baraku. Nocami bracia pracowali przy pakowaniu ubrań. Wtedy transporty nie przyjeżdżały do Treblinki codziennie. Postanowili z bratem uciekać. Przygotowali noże. Po dwunastu dniach pobytu w obozie, podkradli się z bratem nocą pod główną bramę, której pilnował jeden Ukrainiec. Mordka, przedwojenny żołnierz, rzucił się na niego z tyłu i nożem poderżnął mu gardło. Dotarli do wsi oddalonej ok. 4 km. W domu kolejarza we wsi dostali ubrania i pojechali do Warszawy i dalej do Otwocka, do rodziców. W lutym 1943 r. został z braćmi zabrany do obozu pracy w Karczewie, gdzie 350 mężczyzn pracowało przy kopaniu rowów melioracyjnych. Na początku kwietnia przyjechał ktoś z Warszawy z wiadomością, że szykowane jest w getcie powstanie, z pytaniem czy są wśród nich chętni do walki w nim. Feliks z Mordką pojechali do Warszawy. Weszli do getta przez wybitą w murze dziurę, kilka godzin po wybuchu powstania. Zostali przydzieleni do grupy liczącej 40 osób, na Gęsią 27. Walczyli 12 dni. Potem postanowili wyjść z getta. Znów im się udało. Wrócili pieszo do obozu w Karczewie. Ponownie z niego uciekli w czerwcu 43 r., znaleźli schronienie w Górze Kalwarii, w zaprzyjaźnionej rodzinie Piotra Szymańskiego. W jego oborze ukrywali się przez rok, a później przeszli na wieś pod Górą Kalwarii do rodziny Konarzewskich. Tam doczekali wyzwolenia.