W drugiej połowie stycznia 1942 r., po skończo...

W drugiej połowie stycznia 1942 r., po skończonej blokadzie domu na Ostrowskiej 4, 14 osób postanowiło zrobić schron w piwnicach pod sklepem w prawej oficynie. Między nimi byli bracia Wilek i Mietek Pachterowie. Klapę, przez którą było wejście ze sklepu do piwnicy, zamaskowali pierzem z podartych pierzyn. Otwór w ścianie w piwnicy, przez który było przejście do schronu, zamaskowali dużą ilością znalezionych szczotek. Pomieszczenie było ciasne, około 3x3 m, ale zrobili w nim ławki, zrobili miejsce na żywność i wodę. Podzielili role. Jedni budowali, inni szukali żywności, jeszcze inni maskowali wejścia, albo stali na straży. Siedzieli w schronie przez kilka dni od rana do zmierzchu. O zmierzchu wychodzili na górę do mieszkań, zakrywali szczelnie okna, zapalali świece, przygotowywali jedzenie. Spali na górze, a rano schodzili do schronu. W schronie było ciasno i duszno, powietrza starczało na 4 godz. Postanowili, że ok 12.00 będą wystawiali wartę na dworze i otwierali właz, żeby wpuścić trochę świeżego powietrza. Wybrali tę godzinę, bo Niemcy robili sobie wtedy przerwę na obiad. W tym czasie chodzili też zdobywać żywność i wodę. Piątego dnia zjawił się Poznański, kolega z placówki, który uciekł z Umszlagu.