Grupa 2000 osób, która miała jechać do Stanów,...

Grupa 2000 osób, która miała jechać do Stanów, odjeżdża z obozu. Ślad po nich ginie. Sophie nigdy nie dowiedziała się jakie były losy tych ludzi.
Reszta przeprowadza się do innych baraków. Jest w nich bardzo zimno i po paru tygodniach połowa osób cierpi na reumatyzm. Panuje głód, wszyscy są wychudzeni. Sophie jest słabo, ledwo może chodzić. Od jakiegoś czasu udziela korepetycji z angielskiego w zamian za kawałek chleba czy dodatkową porcję zupy.
Z każdym dniem głód narasta, wieczorami całymi godzinami rozmawia się o jedzeniu. Wiele osób jest niedożywionych. Młode dziewczęta mają problemy z płucami, chorują na grypę albo zapalenie gardła.

Pamiętnik 302/231 w Archiwum ŻIH
Początek okupacji niemieckiej w Warszawie, rozporządzenia antyżydowskie(mąż autorki był więziony za brak żydowskiej opaski). Życie w getcie warszawskim, praca w szopie Schulza. W styczniu 1943 r. autorka opuściła getto, ukrywała się w Konstancinie i Milanówku, była prześladowana przez
szantażystów. Mąż i córka ukrywali się oddzielnie. W lipcu 1943
cała rodzina zgłosiła się do Hotelu Polskiego w Warszawie, po czym zostali wywiezieni do obozu koncentracyjnego w Bergen-Belsen. Opis warunków życia w obozie, ewakuacja obozu w kwietniu 1945 r., wyzwolenie i wyjazd do Paryża.
Autorka pochodziła z rodziny polskich Żydów mieszkających przez pewien czas w Niemczech. Przed wojną studiowała w Paryżu. Po wojnie wyjechałado Izraela.