Nadzieja umiera ostatnia

  • Halina
  • Birenbaum
  • Warszawa
  • 1986
  • wspomnienia osobiste
  • tak
  • po wojnie
  • polski
  • Halina Birenbaum, z d. Grynsztajn, ur. 15.09.1929 w Warszawie. Chodziła do szkoły powszechnej w Warszawie, we wrześniu 1939 r. mieszkała z rodzicami i braćmi przy ul. Nowiniarskiej. Przeniosła się na Muranowską 7/9. Tu mieszkała aż do wysiedlenia. Uczyła się w getcie pod kierunkiem brata Marka i nauczycielki p. Estery. W czasie akcji mieszkała z rodzicami przy Nalewkach 23, później ukrywała się w szopie Toebbensa. W sierpniu 42 r. schwytana i przewieziona na Umschlagplatz. Udało jej się go opuścić. Ukrywała się z rodziną w domu dla pracowników szopu Toebbensa przy Leszno 64. W czasie kotła na Miłej ukryła się przy Miłej 26 na strychu. W czasie powstania ukrywała się w bunkrze przy Miłej 3. Wywieziona w maju 1943 r. na Majdanek. Następnie więziona w Oświęcimiu, Ravensbruck i Neustadt-Glewe. Doczekała wyzwolenia.