Ze wspomnień

Autorka opisuje głownie swoje życie w getcie, naukę i koleżanki z tajnych kompletów, znajomych; osoby, które zapamiętała z pracy w szopie Schultza; wyjście z getta z matką i pobyt na stronie aryjskiej w Warszawie i na wsi pod Grójcem, a także pobyt w Kielcach po powstaniu warszawskim. Pomija w książce personalia rodziców, nie podaje nazwisk znajomych (z wyjątkiem rodziny Sienieńskich i Mileckich, u których mieszkała po stronie aryjskiej). Opisuje za to, krótko, historie różnych osób (tu też wymienia tylko imiona) zasłyszane w getcie.