Imię: Zosia Nazwisko: Nieznane

Współlokatorka „Czarnej Hanki”; poznaje Zofię Dębicką zaprzyjaźnia się z całym jej domem. Jest osobą niezwykle atrakcyjną, młodzi konspiratorzy kochają się w niej, ona sama zachowuje się niekonwencjonalnie. Ma mnóstwo wdzięku, bezustannie nuci i śpiewa piosenki, wszyscy bardzo ją lubią. Rwie się do pracy konspiracyjnej: zna dobrze niemiecki, pracuje na Dworcu Zachodnim; zapowiada pociągi. Ma w związku z tym mocne papiery, chodzi w czapce kolejarskiej, jest chroniona przed łapówkami. Zostaje jej powierzona misja rozwożenia pieniędzy ze zrzutów; co tydzień rusza w okolice Lublina, Kielc, Piotrkowa, z walizką wyładowaną pieniędzmi. Prawdopodobnie z powodu donosów musi porzucić pracę na kolei i ukrywać się; dalej jednak jeździ z pieniędzmi. Kilka tygodni przed wybuchem powstania warszawskiego przenosi się do Dębickiej na Orzechowską. 1 sierpnia wraca do swojego mieszkania, pożegnać się z ciotką, zabijają ją własowcy.