Imię: Stanisław Nazwisko: Łukasiak

Jego żona Władysława była dozorczynią w kamienicy, w której SS zorganizowało szpital wojskowy. Od lipca 1942 Niemcy zatrudnili w szpitalnym laboratorium grupę stomatologów i techników dentystycznych z getta; był wśród nich Bronisław Anlen. Stanisław Łukasiak i jego żona pomagali zatrudnionym w szpitalu Żydom; umożliwiali im wyjścia na zakupy do pobliskiego sklepu. Ich mieszkanie stanowiło punkt kontaktowy: przychodzili do nich Polacy, znajomi zatrudnionych Żydów; przynosili wiadomości i wałówki, zabierali informacje dla innych znajomych i krewnych, które żydowscy dentyści i technicy przekazywali Łukasiakom. W maju 1943 Bronisław Anlen, Danek Rozenszajn i Tadeusz Berger uciekli ze szpitala, ukryli się początkowo u Łukasiaków w piwnicy, później dzięki pomocy Stanisława Łukasiaka opuścili piwnicę i rozeszli się po mieście.