Imię: Nieznane Nazwisko: Komorowska

Żona Komorowskiego, jubilera. Przed wojną utrzymują z mężem ożywione relacje z Apelkirami; Abram Apelkir ma do Komorowskiego zaufanie – zostawia u niego w depozycie najcenniejszą część swojego dobytku, złoto i kosztowności. Kiedy w lipcu 1942, po wyjściu z getta, Abram dzwoni do niego i chce odebrać część majątku, Komorowski traktuje go obcesowo i agresywnie, grozi policją, podobnie zachowuje się potem jego żona, odkłada słuchawkę. Komorowski donosi na Abrama, sam zawozi go na komisariat. Po zakończeniu wojny Abram odnajduje mieszkanie Komorowskich; Komorowska na jego widok mdleje. Wszystkie kosztowności Apelkirów są schowane dokładnie tam, gdzie Abram ukrył je po wybuchu wojny. Abram wytacza proces Komorowskiemu, ten jednak unika kary, ma dobrego adwokata, sędzia jest po jego stronie, świadkowie – przekupieni.