Imię: Nieznane Nazwisko: Flint

Jeden z grupy 11 Żydów, ukrywanych przez oficera Wehrmachtu w podziemiach odlewni żelaza na Grochowie. Franciszek Maj nawiązuje kontakt z grupą przez Abrama Króla. Flint zgadza się łożyć środki na utrzymanie rodziny Królów. Po wybuchu w odlewni, Flint z żoną przeprowadzeni są (prawdopodobnie przez Szaniawskiego) do sklepu na Grochowie. Właściciel zamyka sklep na kilka dni, wywieszając informację o chorobie. Flint prosi Maja o pomoc. Maj zabiera ich ze sklepu do mieszkania brata na Kobielską. Tam ukrywają się razem z rodziną królów w zburzonym pokoju. Przeżywają rewizję Gestapo, chowając się w skrytce. Żona Marcelego, obudzona waleniem do drzwi biegnie do pokoju, sprawdzić, co się dzieje z Żydami. Widzi, że schowali się w skrytce, wystaje tylko noga Flinta – nie mógł jej zgiąć (miał sztywną nogę). Bratowa wpycha nogę Flinta do skrytki: „Popchnęła silnie jego nogę, tak, że go potem dłuższy czas bolała.”

W skrytce ukryło się pięć osób, mężczyźni trzymają dziecko i jedną z kobiet na ramionach. Niemcy dokładnie rewidują mieszkanie, nie znajdują niczego podejrzanego. Po tym wypadku Szaniawski zabiera Flinta i jego żonę do innej kryjówki. Po dłuższym czasie ukrywający Żydzi wracają do odlewni, nadal opiekuje się nimi oficer Wehrmachtu.

W schronie Maja na Karmelickiej ukrywa się córka Flinta. Do 10 września 1944 opiekuje się nią Maj, zabiera ją też ze sobą, opuszczając Warszawę. Po wyzwoleniu Maj dociera do Warszawy, na Pradze spotyka się z Flintem i pozostałymi Żydami z grupy ukrywającej się w odlewni. Maj przekazuje córkę Flinta rodzicom.