Po śmierci Ludwika Krzywickiego, do Ireny Krzy...

  • NIE
  • Po śmierci Ludwika Krzywickiego, do Ireny Krzywickiej zgłaszają się jego przyjaciele, między innymi Marian Falski i Edward Strzelecki. Dają jej znać, że znaleźli dla niej bezpieczne schronienie, w niewielkim domku, należącym do doktor Michałowskiej. Michałowska przyjmuje u siebie Irenę, wie, kim jest Krzywicka. Zgadza się wynająć jej dom. Irena przeprowadza się na Bzową, mieszka tam z rodziną do upadku powstania sierpniowego; przedstawia się jako uciekinierka zza Buga. Wśród jej sąsiadów dużo jest granatowych policjantów. Po zakończeniu wojny Irena wraca na Bzową, rozmawia z sąsiadem, który mówi jej, że wszyscy w okolicy wiedzieli, kim jest Irena, mimo jej aryjskich dokumentów; nikt jednak na nią nie doniósł. Dom oficjalnie wynajmuje Marynia Plechcińska, zaufana gosposia Ireny, traktowana jak członek rodziny.

  • 1941-00-00
  • lato
  • w getcie
  • administracyjne, działania Polaków, mieszkaniowe, pomoc, życie prywatne/życie codzienne
  • atmosfera, gospodarze, inna pomoc, pomoc długotrwała, pomoc indywidualna , pomoc lokalowa, pomoc rzeczowa, znajomi
  • Str. 361 – 363
  • Powiązani ludzie:

    • Falski Marian

      Przyjaciel Ludwika Krzywickiego; w czasie okupacji pomaga synowej Ludwika, znanej publicystce żydowskiego pochodzeni...

    • Plechcińska Marynia

      Od początku lat ’30 pracuje u Ireny i Jerzego Krzywickich, zajmuje się ich synami i domem. Szybko zdobywa ich przyja...

    • Krzywicka Irena

      Irena Krzywicka z domu Goldberg (ur. 28 maja 1899 w Jenisiejsku, zm. 12 lipca 1994 w Bures-sur-Yvette) – polska femi...

    • Strzelecki Edward

      Edward Strzelecki, ekonomista, pomagał wielu Żydom w czasie wojny. Po wojnie był wiceprezydentem Warszawy.

    Powiązane miejsca:

    • Ul. Bzowa

      Irena Krzywicka znajduje bezpieczne schronienie dzięki Marianowi Falskiemu.