Bruno Peczenik 8.08.1944 r. wraz ze 150 innymi...

Bruno Peczenik 8.08.1944 r. wraz ze 150 innymi ludźmi został doprowadzony do Kościoła św. Stanisława na ul. Wolskiej i tam umieszczono ich w budynku naprzeciw parafii na 3 piętrze. Następnego dnia od 6 rano na ulicy Górczewskiej na dziedzińcu fabryki kotłów Simplex wzięto ich do przymusowej pracy palenia zwłok kobiet, starców i dzieci. Stosy trupów piętrzyły się na wysokość jednego piętra. W trakcie pracy Gestapowcy grabili ciała z kosztowności. Tak Peczenik pracował na odcinku między Wolą a pl. Teatralnym, głównie na ul. Wawelskiej, przez 4 tygodnie. Później uciekł. Podaje świadków swojej pracy przymusowej przy paleniu zwłok: 1) Prof. Kazimierz Zawisza, Dyrektor Państwowego Instytutu Muzycznego, Będzin, Kółłątaja 33, 2) Tadeusz Nawrocki, Piaseczno, Staszica 10, 3) dr Pędziwiatr, lekarz, Kraków, Urzędnicza 35 m. 3, fungował w obozie Verbrennungskommando, Warszawa, róg ul. Sokołowskiej i Wolskiej.