Imię: Paweł Nazwisko: Hurwicz

Jego ojciec jest dyrektorem żydowskiego gimnazjum w Radomiu, związanym ze środowiskiem lewicowym. Po wybuchu wojny ucieka do Związku Radzieckiego. Matka i ciotka Pawła poznają inżyniera Ryszarda Niwińskiego i jego rodzinę. Niwiński pomaga Hurwiczowej, sprzedając przekazywany mu dobytek. Kupuje w zamian produkty żywnościowe. W 1942 Niwiński organizuje wyjście z getta Pawła; córka Niwińskiego, Jadwiga, przewozi chłopca do Warszawy. Tam znajomy Ryszarda, Jan Konopczyński, daje mu u siebie w domu schronienie i załatwia aryjskie dokumenty. Jednak pani Hurwiczowa chce skorzystać z oferty Niemców, którzy proponują radomskim Żydom wyjazd do Palestyny, za opłatą. Jadwiga przywozi Pawła z powrotem do Radomia; Niemcy zbierają całą grupę Żydów, wywożą ich i mordują w okolicy Szydłowca. Paweł ocaleje, nie był wpisany na listę, matka zabrała go w ostatniej chwili. Trafia z ciotką do obozu pracy; uciekają stamtąd , ukrywają się w Warszawie, przy Wale Miedzeszyńskim. W grudniu 1944, tuż przed wyzwoleniem, do ich domu wchodzi patrol wojskowy. Ciotka Pawła nie wytrzymuje nerwowo i niepytana mówi, że są Żydami. Niemcy zabijają ją i chłopca za domem.